โลกของสื่อมวลชนได้เห็นการบรรจบกันของเนื้อหาสื่อบนแพลตฟอร์มดิจิทัล ความสามารถของบุคคลในการสื่อสารแบบตัวต่อตัวราวกับว่าพวกเขาเป็นผู้แพร่ภาพกระจายเสียงรายใหญ่ และการเกิดขึ้นของโครงสร้างที่ช่วยให้สามารถสื่อสารแบบกลุ่มต่อกลุ่มได้

ทฤษฎีหลอมรวม การพัฒนาเหล่านี้บังคับให้เราคิดใหม่ว่าการสื่อสารระหว่างบุคคล องค์กร และมวลชนเป็นอย่างไร จากมุมมองทางทฤษฎี สิ่งเหล่านี้เป็นแนวทางที่ดีในการคิดเกี่ยวกับการสื่อสาร

แต่ในทางปฏิบัติ ข้อความบางอย่างอาจจัดได้เป็นหลายประเภท ตัวอย่างเช่น วิดีโอ YouTube ที่สร้างขึ้นสำหรับเพื่อนไม่กี่คนอาจถึงล้านหากมันแพร่ระบาด เป็นการสื่อสารระหว่างบุคคล สื่อสารมวลชน หรือทั้งสองอย่าง? วิดีโอและมส์ไวรัสแพร่กระจายไปยังผู้คนจำนวนมาก แต่อาจเริ่มต้นจากเรื่องตลกระหว่างเพื่อนอินเทอร์เน็ตหรือโทรลล์ ความหมายดั้งเดิมของข้อความมักจะสูญหายไปในกระบวนการนี้ ในสังคมเครือข่าย การแยกความแตกต่างระหว่างการสื่อสารระหว่างบุคคลและการสื่อสารมวลชนอาจเป็นเรื่องยาก เพื่อจุดประสงค์ของเรา การพิจารณาเจตนาของผู้สร้างข้อความจะเป็นประโยชน์

ในฐานะผู้ใช้ จำเป็นต้องตระหนักถึงความเป็นไปได้ที่ข้อความระหว่างบุคคลอาจถูกแชร์อย่างกว้างขวาง ในฐานะมืออาชีพ การตระหนักรู้ด้วยว่าคุณไม่สามารถบังคับข้อความให้แพร่ระบาดได้ แม้ว่าตอนนี้แพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียส่วนใหญ่จะมีส่วนร่วมในการโปรโมตแบบชำระเงินประเภทต่างๆ ซึ่งแบรนด์และผู้ใช้ที่มีอิทธิพลสามารถจ่ายเงินเพื่อให้เนื้อหาของพวกเขาแพร่กระจายอย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น

เราต้องเข้าใจด้วยว่าผู้โฆษณาปฏิบัติต่อแพลตฟอร์มการสื่อสารดิจิทัลในลักษณะเดียวกันไม่ว่าพวกเขาจะปรากฏต่อผู้ใช้ว่าเป็นสภาพแวดล้อมระหว่างบุคคลหรือสื่อมวลชน ผู้ใช้สามารถกำหนดเป้าหมายไปที่แต่ละบุคคลได้บนแพลตฟอร์มประเภทใดประเภทหนึ่ง และผู้โฆษณา (ด้วยความช่วยเหลือของผู้สร้างแพลตฟอร์ม) สามารถเข้าถึงผู้ชมจำนวนมากได้ แม้ว่าผู้ใช้ตั้งใจที่จะเข้าร่วมบนแพลตฟอร์มเพื่อวัตถุประสงค์ในการสื่อสารระหว่างบุคคลเท่านั้น

นักวิชาการยังคงทำงานเพื่อกำหนดว่าแพลตฟอร์มเหล่านี้ผสมผสานแง่มุมของการสื่อสารระหว่างบุคคลและการสื่อสารมวลชนอย่างไร

ข้อเสนอเดียว: หากคุณไม่ได้จ่ายเงินเพื่อใช้แพลตฟอร์มเช่น Facebook, Twitter, YouTube (Google), Instagram หรือ Snapchat คุณคือผลิตภัณฑ์ ความสนใจของคุณคือการขายให้กับผู้โฆษณา สังคมทำงานเมื่อสื่อมวลชนทำงานได้ดี และเรามักจะไม่คิดถึงเทคโนโลยีหรือผู้เชี่ยวชาญที่ทำให้ทุกอย่างเป็นไปได้ การสื่อสารระหว่างบุคคลสามารถทำงานได้โดยมีหรือไม่มีเครื่องมือทางเทคโนโลยีขนาดใหญ่

สะดวกกว่าที่จะส่งข้อความหากัน เมื่อการสื่อสารระหว่างบุคคลล้มเหลว เรามีปัญหาในความสัมพันธ์ของเรา เมื่อการสื่อสารในองค์กรหยุดชะงัก จะสร้างปัญหาให้กับกลุ่มและบริษัท แต่เมื่อการสื่อสารมวลชนล่มสลาย สังคมก็พังทลาย

การผลิตทางวัฒนธรรม มีอีกวิธีหนึ่งในการมองสื่อมวลชนที่ต้องกล่าวถึงหลังจากศึกษาการเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้างที่เกิดขึ้นทั้งในและรอบด้านของการสื่อสารมวลชนในเชิงลึก ช่องทางสื่อมวลชนยังเป็นกลไกสำคัญในการผลิตทางวัฒนธรรมอีกด้วย นั่นคือพวกเขาสร้างความบันเทิงที่ช่วยให้เรากำหนดว่าเราเป็นใครในฐานะคนกลุ่มใหญ่และกลุ่มเล็ก อ้างจาก Dead Poets Society: “เราอ่านและเขียนบทกวีเพราะเราเป็นสมาชิกของเผ่าพันธุ์มนุษย์ และเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็เต็มไปด้วยความหลงใหล แพทยศาสตร์ กฎหมาย ธุรกิจ วิศวกรรม

สิ่งเหล่านี้เป็นการแสวงหาที่สูงส่งและจำเป็นต่อการดำรงชีวิต แต่บทกวี ความงาม ความโรแมนติก ความรัก นี่คือสิ่งที่เรามีชีวิตอยู่เพื่อ” หากคุณแทนที่ “การอ่านและเขียนบทกวี” ด้วย “การสร้างวัฒนธรรม” คุณจะเข้าใจถึงความสำคัญของการผลิตทางวัฒนธรรม เราสามารถกำหนดวัฒนธรรมเป็นชุดของความรู้ ความเชื่อ และการปฏิบัติของเรา

ในทางปฏิบัติ ให้วัฒนธรรมที่เราแสดงออกและเพลิดเพลินกับประสบการณ์ชีวิต ในสื่อมีงานวัฒนธรรมอยู่ 3 ประเภทหลัก ๆ คือ งานที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรม “ชั้นสูง” วัฒนธรรมสมัยนิยม และวัฒนธรรมพื้นบ้าน (นักวิชาการบางคนพูดถึงวัฒนธรรมที่ “ต่ำ” แต่มีข้อโต้แย้งในที่นี้ว่า “วัฒนธรรมต่ำ” เป็นอีกวิธีหนึ่งในการอธิบายวัฒนธรรมป๊อประดับล่างสุด)

 

สนับสนุนโดย    สล็อต ufabet เว็บตรง